Genel olarak ilerleyen devirlerde meydana gelebilecek ortodontik anomalilerin önlenmesine ve erken periyotta teşhis edilen birtakım makûs alışkanlıkların giderilmesine yönelik yapılan uygulamaları içerir.
Bu uygulamalardan kimilerini sayacak olursak;
→ Erken devirde kaybedilen süt dişlerinin yerine yapılan yer tutucular
→ Parmak emme ve yanılgılı yutkunma (yutkunurken lisanın dişler ortasından çıkması) üzere alışkanlıklar mevcutsa giderilmesine yönelik yapılan lisan önleyici apareyler.
Ortodontik tedaviye başlamak için kesin bir yaş hududu olmamakla bir arada (böyle söylediysek 2 yaşındaki çocuğu muayeneye getirmek üzere bir yanılgı yapmayacağınızı umuyoruz) 7 yaşından itibaren bir ortodontisti ziyaret etmekte yarar vardır. Bu periyot 6 yaş dişlerinin ve ön bölgedeki kesici dişlerin sürmeye başladıkları periyot olduğu için mümkün üst çene darlığı, ön çapraz kapanış üst dişlerin olması gerekenin bilakis alt dişlerin gerisinde yer alması yahut dişlerin öne yanlışsız fırlak (dişlek) olması üzere bozuklukların erkenden teşhisi gayesiyle değerlidir. Bunun yanında parmak emme ve ağız solumu yapma üzere alışkanlıkların erken devirde teşhis edilmesi de ilerde uygulanacak tedavi muhtaçlığını azaltacaktır. Hatta daha da kıymetlisi bu devirde tam kapsamlı bir ortodontik tedaviye ayıracağınız paranın çok daha azına durumu kurtarmak mümkün olabilir. Ancak siz yinede fazla ümitlenmeyin zira kolay hadiseler dışında ilerleyen yaşlarda, diğer bir deyişle kalan daimi dişlerde sürdükten sonra tekrar bir ortodontik tedavi maalesef gerekli olabiliyor. Aslına bakarsanız bu bahiste iki farklı görüş mevcut. Kimi ortodontistler hem erken devirde 7-8 yaş civarında hem de ilerleyen devirde 11-12 yaş civarında çift etaplı tedaviyi daha uygun bulurken, başka ortodontistler 11-12 yaşında yapılacak tek etaplı tedaviyi uygun görmektedirler. Bu durumda neden 14-15 değil de 11-12 yaşında başlamak daha uygundur sorusu akla gelebilir. 11-12 yaş devri, genelde çocukların büyüme gelişim atılımına başladıkları yıllardır, şayet çocuğunuzda diş bozukluğu dışında iskeletsel olarak ta bir çene bozukluğu mevcutsa bu yaş periyodunda uygulanacak tedavi daha uygun olacaktır. Unutmayın ki ortodontik olarak uygulanan iskeletsel tedavide büsbütün çocuğunuzun büyüme ve gelişimini yönlendirerek düzelme hedeflendiğinden çocuğunuzun iskeletsel büyüme suratı ile tedavi sonucunda oluşacak düzelme suratı da birbirine paralel olacaktır. Bu yüzdendir ki çocuğunuzun büyüme gelişimi yavaşladıktan yahut sona erdikten sonra iskeletsel düzelme pek mümkün olmayacaktır.Bunun yanında 11-12 yaş periyodunda uygulanan ortodontik tedaviyi çocuğunuzun kabullenme derecesi ilerleyen yaşla birlikte azalacaktır.
Uzun lafın kısası uzmanınız der ki: Çocuğunuzu birinci ortodontik muayeneye 7-8 yaşında iken getirmek tekrar de en doğrusu olacaktır. Bilhassa parmak emme ve ağız teneffüsü yapan çocuklarda bu periyot de yapılacak müdahaleler bazen hayat kurtarıcı olabilmektedir.
Ancak olmazsa olmaz tavsiyem şudur ki; 10-11 yaşında kesinlikle bir ortodontisti ziyaret koşuldur.
