Ebeveynlerle olan her görüşmede çocuklarla olan irtibat problemlerinden yakındıklarını görüyorum. Bu sitem bazen karşılıklı anlaşamamazlık, bazen de tek taraflı sesine duyuramama olarak ortaya çıkıyor. Anne-babalar ve çocuklar karşılıklı beklenti içerisinde oluyorlar ve bu beklentiler kayıtsız kaldığında problemler ortaya çıkabiliyor. Çocuklarda anahtar nokta, nörolojik zorluklara karşın onların büyük bir sevinç ve sıcaklıkla manalı bağlantı ve sorun çözmenin değerli maharetlerini öğrenebilmeleridir.
Bu durum otizm spektrum bozukluğunda daha da şiddetli geçmekte. Otizm, ortaya çıkması geciken toplumsal irtibat ve lisan hünerlerinde olduğu kadar çeşitli duygusal, bilişsel, hareketsel ve duyusal marifetlerde de oluşan karmaşık bir gelişim bozukluğudur.
Anne ve babalar çocuklarının onlara yanıt vermediğini yahut söylediklerini yapmadığını gördüğünde çatlaklar belirmeye başlıyor. Pekala ebeveynler her vakit haklı mıdır? Daima en doğrusunu mu yaparlar?
Her davranış yanlış olmamakla birlikte doğal ki içgüdüsel olarak doğrularımızda vardır.
Çocuğunuz size yanıt vermiyorsa yaptıklarınıza kayıtsız kalıyorsa yahut kendi etrafında dönme, oyuncakları sıralama ya da sözleri muhakkak bir mana ya da gaye olmadan tekrar etme üzere özel davranışlar sıkça gözlemlenir, bu semptomlar aslında bağ kurma, irtibata geçme ve düşünme ile ilgili daha temel sorunlardan kaynaklanmaktadır. Öncelikle doktorunuza müracaatınız daha sonra multidisipliner bir takımla serüveninizi başlatınız. Her çocuk bir bireydir ve aileler çocuklarını bir birey olarak kıymetlendirilebileceği bir program ile çocuklarının yapısına nazaran geliştirilebilecek ve onu manalı bağlantı ve bağlantılara yönlendirebilecek bir terapi planı isterler.
Bu ebeveynler birebir vakitte çocuklarının tedavi planının bir kesimi olmayı istek eder. OSB olan çocuklar için daha âlâ bir gelecek artık mümkündür. Kapsamlı ve kişiselleşmiş bir yaklaşım uygulandığında, kıymetlendirme ve tedavi sağlıklı bir gelişim üzerine kurulduğunda yüksek işlev seviyesinin daha da ilerisine ulaşmaktadır. Maksat çocuğun yalnızca yüzeydeki davranış ve semptomlarıyla uğraşmak değil, sağlıklı bir gelişim için temeller inşa etmektir.
Terapide ise; çocuklar gelişimleri sırasında raydan çıkan ya da kaçırılan kıymetli kritik marifetleri geliştirmeyi öğrenirler. Bunlar öteki beşerlerle sıcak ve memnun bir münasebet kurmak, manalı ve maksada uygun bağlantıya geçmek (önce mimikler ve sonra kelimelerle) ve çeşitli hallerde mantıklı ve yaratıcı bir formda düşünmektir. Semptom ve davranışların kendisine değil, otistik semptomlara götüren ve altta yatan eksikliklere odaklanmak gerekir. Terapiler statik değil dinamik olmalıdır.
Unutmayın Dünyayı çocuklarımız, çocuklarımızı da sevgi kurtaracak…O
