Uzun yıllardır porselen dişlerin alt yapılarına takviye emeli ile değişik metaller kullanılmış fakat metallerin ışık geçirgenliğinin olmaması yada tartıları nedeni ile gerekli olan estetik,doğallık ve konfor tam olarak sağlanamamıştır. Uzun yıllar kıymetsiz metal alt yapılar dişetinde renklenmeye yada metal allerjisi olan hastalarda dişeti ve yumuşak doku sorunlarına neden olmuştur. Bu nedenle endüstriyel alanda kullanılan başka hususların dişhekimliğinde kullanılıp kullanılamayacağı yıllarca laboratuar ortamlarında denenmiştir.
Dişhekimliği işlev ve sağlamlığın yanında ışık geçirgenliği ile doğal imaj veren kıymetli hususların kullanımına yönelmiştir.
İsmini Arapça ve Farsçada altın rengi manasına gelen Zargun sözünden alan Zirkonyum oksit Diş hekimliğinde Zirkon olarak yer bulmuştur. Opak ve beyaz bir yapıya sahip olan Zirkon ışık geçirgenliğiyle aranır özellikleri karşılamıştır.
Estetik ve protetik tedavilerde son devirde geliştirilen Zirkon üzere doku dostu, yüksek dirençli, renk bütünlüğünü tamamlayan, alerjik tepkilere sebep vermeyen, sıcak soğuk hassasiyeti yok eden, bir eserdir.
Zirkonyum dayanaklı bu estetik gereçler yaklaşık 20-25 yıl evvel dişhekimliğinde uygulanmaya başlamış,günümüzde ise yapılan porselen uygulamalarda çok fazla kullanılır hale gelmiştir.
